“ ลิลลี่ ” เล่น “ Attack วิญญาณเลขที่ 13 ” สู้สุดใจ ฝ่าทุกด่านความกลัว “ แต่งผี-นอนที่แคบ-ขึ้นที่สูง ”

เป็นนักแสดงสาวที่ถูกโฉลกกับหนังแนวเฮอร์เรอร์จริง ๆ สำหรับ ลิลลี่-ลฎาภา ทองคำ หลังเคยฝากผลงานภาพยนตร์เรื่องแรกในชีวิตอย่าง “ เพื่อนที่ระลึก ” ล่าสุดเจ้าตัวคัมแบ็คมาเล่นหนังในรอบ 8 ปี และยังเป็นหนังสยองขวัญอีกต่างหากใน “ Attack วิญญาญเลขที่ 13 ” ผลงานการกำกับโดย คุ้ย-ทวีวัฒน์ วันทา โดยเรื่องนี้ท้าทายสาวลิลลี่สุด ๆ เพราะเล่นเป็นผีครั้งแรกในชีวิต

ลิลลี่-ลฎาภา กล่าวว่า.. “ ลิลลี่ ไม่ได้เล่นหนังสยองขวัญมา 8 ปีแล้วค่ะ กลับมาครั้งนี้ตื่นเต้นพอ ๆ กับตอนที่เล่นหนังครั้งแรกเลย เพราะต้องเล่นเป็นผีเอง แปลกใหม่มากค่ะ ในเรื่องลิลลี่รับเป็น “ บุษบา ” นิสัยชอบบูลลี่ผู้อื่น และจะคิดเสมอว่าตัวเองอยู่เหนือกว่าคนอื่นมาก ๆ ต้องเป็นที่ 1 ถ้าให้นิยามนิสัยใจคอ “ บุษบา ” คือ เก่ง ชอบเอาชนะ และ รุนแรง ค่ะ ภายนอกดูเขาเป็นคนร้าย ๆ แต่ลิลลี่กลับมองว่าเขาไม่ได้ตั้งใจจะร้าย เรามองว่าเขาได้รับการเลี้ยงดูมาแบบผิด ๆ ก่อนจะให้มาถ่าย เรื่องการแสดงค่อนข้างยาก เพราะนิสัย “ บุษบา ” ตรงข้ามกับลิลลี่ค่ะ หนูเป็นคนพูดมาก แต่ในเรื่องต้องเฟี้ยส บูลลี่ และทำร้ายร่างกายคนอื่น เขาต้องเป็นคนที่ไม่มีใครอยากอยู่ใกล้ค่ะ การเล่นเป็นผี ลิลลี่จะลองเล่นหลาย ๆ แบบให้พี่คุ้ยเลือกว่าชอบแบบไหน หนูไม่เคยตายเลยไม่รู้ว่าต้องเล่นเป็นผียังไง ก็สุ่มเล่นไปเรื่อย ๆ จนถูกใจผู้กำกับ การใช้ voice (วอยซ์) จะมีแค่เสียงต่ำและเสียงแหบ ๆ หน่อย ซึ่งมีทั้งความยากและความง่าย ง่ายตรงที่พอเป็นผีแล้วบทพูดจะไม่ค่อยเยอะ แต่พอพูดแล้วต้องรักษาระดับโทนเสียงให้เป็นโทนนี้ทั้งหมด ใช้เวลาหาโทนเสียงที่พี่คุ้ยและทีมงานต้องการอยู่ประมาณ 3 วันค่ะ ”

“ ถามว่าเรื่องนี้รู้สึกว่าอะไรยากที่สุดสำหรับลิลลี่ ลิลลี่เป็นคนกลัวผี, ความสูง และ ที่แคบมาก เรื่องนี้เจอหมดเลยค่ะ เวลาแต่งเป็นผี เวลาจะเข้าห้องน้ำก็ต้องให้ผู้จัดการส่วนตัวเข้าด้วย พี่ผู้จัดการเห็นหน้าหนูในกระจกยังตกใจกันเองเลยค่ะ บางซีนถ่ายถึงตีสอง จำได้ว่าเป็นซีนที่ถ่ายที่วัดแล้วหมาหอน หนูก็กลัวตัวเองเหมือนกัน อย่างที่สองคือ กลัวความสูง และมีฉากที่ขึ้นสลิงสูงเท่าเพดานโรงยิมสูงประมาณ 14 เมตร ลิลลี่ร้องไห้เลย ครั้งแรกที่ขึ้นไปเราเล่นไม่เต็มที่เพราะเรากลัว ก็ขอสู้อีกรอบหนึ่ง โชคดีที่รอบ 2 ทีมงานโอเค ความรู้สึกที่ห้อยอยู่บนนั้น 5 นาที แต่เหมือน 1 ช.ม. สุดท้ายคือ กลัวที่แคบ ฉากที่ต้องเข้าไปนอนในโลงที่วัด จำได้ว่าปกติจะเฮฮาชวนคนอื่นคุย แต่วันนั้นลิลลี่เงียบและสลด หน้าเสียเลย ถ่ายฉากนี้ประมาณ 3 เทค ใช้เวลาครึ่ง ช.ม. ต้องนอนนิ่ง ๆ ในนั้นแล้วต้องร่วงลงมา เหมือนเป็นโลงที่ตั้งไว้ในท่าที่เตรียมหล่นลงมา ดีนะที่เขาไม่ปิดฝาโลงไม่งั้นลิลลี่คงกรี๊ดแน่ ๆ คือมันเหมือนจริงมาก ถูกห่อผ้าดิบ มีสำลีอุดจมูกแล้วเปิดแค่หน้าเอาไว้ค่ะ ” ลิลลี่ กล่าว